img.jpg-Dedenin Torununa Cevabı-kuranbahcesi.blogspot.com
Yaşlı bir adam, genç torunu ile dağlarda bir çiftlikte yaşıyordu. O, bir Müslümandı. Dedesi her sabah erkenden mutfak masasına oturarak Kuran'ını okurdu. Torunu da onun gibi olmak istedi ve elinden geldiğince onu taklit etmeye  çalıştı. 

Bir gün torun sordu: 
-Dede! Ben de senin gibi Kuran'ı okumaya çalışıyorum ama anlamıyorum, anladığımı da kitabı kapatır kapatmaz unutuyorum. Kuran okumanın ne faydası var?

Büyükbaba sessizce sobaya kömür koyarken döndü ve:
-Bu kömür sepetini nehre götür ve bana bir sepet su getir? dedi. 

Çocuk söyleneni yaptı. Su getirmek için nehre gitti. Ama eve dönmeden önce bütün su sepetten dışarı sızarak döküldü. 

Büyükbaba güldü : 
-Bir dahaki sefere biraz daha hızlı hareket etmen gerekecek dedi. 

Onu tekrar nehre geri gönderdi. Bu sefer çocuk daha hızlı koştu. Eve dönmeden önce sepet yine boşaldı. Nefes nefese, dedesine sepette su taşımanın imkânsız olduğunu söyledi. Onun yerine bir kova almaya gitti.

Büyükbaba: 
-Bir kova su istemiyorum, bir sepet su istiyorum. dedi. 

Çocuğun tekrar denemesini izlemek için kapıdan çıktı. Çocuk bunun imkânsız olduğunu biliyordu. Ancak dedesine, olabildiğince hızlı koşsa bile, eve dönmeden önce suyun dışarı sızacağını göstermek istedi. Çocuk sepeti tekrar nehre daldırdı ve hızla koştu. Ama dedesine ulaştığında sepet yine boştu. 

Nefes nefese kalarak:
-Bak büyükbaba, faydasız! dedi.

Büyükbaba:
-Yani faydasız olduğunu mu düşünüyorsun? Sepete bak. dedi. 

Çocuk sepete baktı ve ilk kez sepetin farklı olduğunu fark etti. Sepet kirli, eski bir kömür sepetinden dönüştürülmüştü. Şimdi ise şimdi içi, dışı tertemizdi.